اولین کاربردهای ساندویچ پانل برای نخستین بار زمانی رواج پیدا کرد که بام های شیب دار به طور رسمی رواج پیدا کرده و استفاده از آنها رسمیت یافت. در همان زمان سازه های فلزی مانند ساندویچ پانل راه خود را به بازار پیدا کردند. پس از استفاده های فراگیر از این سازه ها تولید کنندگان به فکر استفاده از آنها در سالن های تولید و یا سوله ها افتادند. هم اکنون هم پس از گذشت سال ها از اختراع و استفاده از اولین ساندویچ پانل ماموت استفاده از آنها روز به روز درحال گسترش است.
نخستین بار در سال ۱۹۳۰ میلادی نظریه استفاده از فوم های فشرده در ساخت و ساز ساختمان ها مورد توجه قرار گرفت اما نهایتا در سال ۱۹۷۰ میلادی استفاده از فوم هسته ای نخستین بار پس از تحقیقات انجام شده در مرکز آزمایش و تحقیقات آمریکا مورد استفاده قرار گرفته و استفاده از آنها پس از آن سال مورد توجه عامه افراد قرار گرفت. نخستین استفاده از این سازه در ساخت ساختمان دانشگاه داروسازی و مرکز مراقبت های روزانه در سال ۱۹۹۸ بود. این سازه پس از کسب موفقیت های چشم گیر خود که توانست در شرایط جوی و آب و هوای مختلف دوام بیاورد کم کم ارتقاع یافته و به پوشش های قوی تری تبدیل شدند که قادر بودند وزن زیاد و بار ساختاری زیادی را تحمل کنند.
ساختار اولین ساندویچ پانل ماموت
ساختار اولین پانل های ساخته شده در سال ۱۹۴۷ از هسته ای با سطح کاغذی و جهت دار با مواد مختلف ساخته شده بود و ورقهای آن از جنس تخته سه لا و مقوا ساخته شده بود.بسیاری از پانل های ساخته شده با استفاده از مقوا و تخته برای قرار گرفتن در فضاهای باز مناسب نیستند و به همین جهت نخستین بار پنل های ساخته شده با استفاده از عایق پلی استایرن و پلی یورتان مورد استفاده قرار گرفتند. این پانل ها انقدر کارا و مقاوم بودند که توانستند تا همین امروز هم مورد استفاده قرار بگیرند. پایین بودن قیمت ساندویچ پانل هم توانسته است در سال های اخیر توانسته به محبوبیت استفاده از این مصالح کارامد بیافزاید.
